โม-ชิ ชวนคุณหมอไปดูแมวที่จวนท่านหงอี้

“ ไอ้อิง  ไปพักร้อนที่ญี่ปุ่นตั้งหนึ่งเดือน  ทำไมแกไม่ลองทำอะไรที่ชวนใจเต้นบ้าง” คนที่อยู่ในหน้าจอสมาร์ทโฟนอยู่ในชุดปีนเขา  ด้านหลังเป็นยอดเขาแมทเทอร์ฮอร์น*

“ เช่น” เจ้าของเสียงที่กำลังเดินเล่นอยู่รอบบริเวณทะเลสาบอุโตไน**  ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะขาวโพลน

“ ไปดูแมวที่ห้องผู้หล่อๆ ฮ่าๆๆๆ …. ไฮ้ ร็อบ” ในจอปรากฏสายฝอหน้าตาดีกำลังชนแก้มกับเพื่อนสาว

“ แมวใต้ถุนโรงพยาบาลมีตั้งเยอะแยะ  ต้องถ่อไปที่ห้องผู้ทำไมก่อน” เผยอิงแพทย์หญิงที่วันๆ มีความสุขกับการดูซีรีส์เกาหลี  อ่านนิยายจีนแนวย้อนยุค และชอบท่องเที่ยวญี่ปุ่น  

แค่สามสิ่งนี้  รวมกับปณิธานตั้งมั่นของตัวเองที่จะตรวจรักษาคนไข้ให้ครบหนึ่งล้านคน  แค่นี้ก็แทบไม่มีเวลาเหลือไปทำอย่างอื่นแล้ว  เวลาที่มียี่สิบสี่ชั่วโมงจึงทุ่มไปกับสามสิ่งที่กล่าวมา

“ ไม่ลองแล้วแกจะรู้เรอะ  รูปร่างหน้าตาแกก็ล่อหูล่อตาเจ้าของแมวซะขนาดนี้  ถ้ามีผู้มาชวนไปดูแมว  แกต้องลองไปนะอิง  อุ๊บส์! โอเค เล็ทส์โก! แกถ้าภาพหายไม่ต้องตกใจนะแถวนี้สัญญาณไม่ค่อยมี  เฮ้! เผยอิงนั่นแกปีนขึ้นไปทำอะไรบนต้นไม้  แล้วบันไดมันแข็งแรงรึเปล่า ” 

“ ส่องหานางฟ้าหิมะ  คุยถึงไหนแล้วนะ  อ้อ! ถ้ามีเจ้าของแมวหล่อล่ำแบบพ่อผีเสื้อซงคังอ่ะนะ  ไม่ต้องมาชวน  เผยอิงคนนี้ก็พร้อมจะร้องเหมียวๆเดินพันแข้งพันขาตามเค้าขึ้นห้องไปเลย น่าเสียดายที่ซงคังมีแค่ในเกาหลี ฮ่าๆๆๆ …. อุ้ยๆๆๆ ปิงปิงฉันเจอแล้ว! ชิมาเอนากะจัง !  อ๊ายยย น่าร้ากกกกก ” คนพูดปล่อยมือที่เกาะบันไดไม้ที่พาดพิงไว้บนต้นไม้ใหญ่  ยกกล้องฟิลม์ใช้แล้วทิ้ง  เล็งโฟกัสไปที่นกตัวเล็กขนฟูสีขาวที่มีตาสีดำเหมือนเมล็ดงาปากเล็กรูปสามเหลี่ยมสีดำที่กำลังเอียงคอมองลงมาจากต้นไม้  บ๊องส์แบ๊วเป็นที่สุด!

แชะ แชะ แชะ

“ อ้าวไปบินเข้าป่าไปซะแระ ไม่รู้จะได้ภาพดีๆบ้างมั๊ยนะ" เจ้าของกล้องเผยรอยยิ้มน่ารักขณะมองกล้องในมือ  ความรู้สึกสมหวังปลาบปลื้มเพราะเดินรอบทะเลสาบมาตั้งแต่เช้า  เพื่อมาพบเจ้านกน้อยชิมาเอนากะนางฟ้าหิมะตัวน้อย  ที่เผยอิงหลงรักหัวปักหัวปำจนต้องวางแผนล่วงหน้าข้ามปีเพื่อมาพบตัวจริงสักครั้ง  

“ ผมถ่ายนกตัวนั้นได้หลายรูป  คุณสนใจจะดูไหม  ผมมีไอดีสำหรับลงภาพถ่ายธรรมชาติที่นี่  เผื่อคุณสนใจ” เผยอิงเงยหน้ามองตามเสียงขึ้นไปบนต้นไม้ถึงกับตะลึง 

คนที่นั่งห้อยขาบนกิ่งไม้  นั่น! 

มือเล็กข้างที่ว่างขยี้ตาแล้วมองอีกรอบ 

คนบนต้นไม้ก็ส่งยิ้มกว้างให้  อ๊ะ!…. เหมือนมาก  

“ อ้อ!  ก่อนหน้านี้ผมปีนบันไดขึ้นมาเพื่อถ่ายโมมงกะที่อยู่ในโพรงไม้ต้นนู้น เอ่อ…..” คนพูดกำลังจะอธิบายต่อ  

“ คุณบอกว่าคุณถ่ายกระรอกบินโมมงกะซังได้ด้วยเหรอคะ” ถามเสร็จแก้มขาวฟูของเผยอิงก็ซับสีระเรื่อ สร้างความเอ็นดูให้กับชายหนุ่ม

“ คุณเป็นแฟนพันธุ์แท้นี่เอง  ตกลงเราแลกไอดีกันดีไหมครับ หรือ จะไปดูรูปที่ห้องผมก็ได้นะครับ ห้องทำงานผมอยู่ชั้นบนคาเฟ่ตรงมุมหัวถนนทางนู้น "

ตึกตักๆๆๆ  คล้ายหัวใจออกมาเต้นอยู่นอกช่องอก  นี่เรากำลังป่วยอยู่รึเปล่า  คุณหมอสาวประเมินอาการตัวเอง  มือเล็กจับแก้มตัวเองที่รู้สึกร้อนผ่าว นี่คงไม่ใช่อาการอยากไปดูแมวที่ห้องผู้หรอกนะ  

แต่เขาชวนไป…ดูรูป  ไม่ได้ชวนไป…ดูแมว ดูผีเสื้อ 

หน้าเขา  รอยยิ้มเขา  แล้วดูไหล่และแผ่นอกที่ดันเสื้อยืดนั่นสิ คล้ายมาก…

เผยอิงมองคนบนต้นไม้อย่างเหม่อลอย  ขณะที่ปากเล็กๆกำลังจะเอ่ยตอบ ก็ได้ยินเสียงคล้ายสิ่งมีชีวิตอยู่เหนือศีรษะ  

ภาพของชิมาเอนากะจังกับโมมงกะซังคล้ายกำลังผลักกันไปมาอยู่บนกิ่งไม้เหนือหัว

คุณหมอสาวแฟนคลับตัวยงของเจ้าตัวเล็กทั้งสอง  ที่ยอมงดออกตรวจคนไข้เป็นครั้งแรกในรอบแปดปีที่ทำงาน  เพียงเพื่อจะมาเห็นเจ้าตัวเล็กสองตัวกับตาตัวเอง  ถึงอ้าปากค้างเพราะทั้งสองอยู่เหนือหัวขึ้นไปแค่เอื้อม  คุณหมอปล่อยมือข้างหนึ่งที่จับบันไดยืดตัวแหงนหน้าขึ้นยื่นสมาร์ทโฟนเข้าใกล้ช้าๆ กดโหมดบันทึกเป็นวิดีโอ 

ภาพที่เห็นคล้ายเจ้าตัวเล็กสองตัวกำลังผลักอกกันไปมา  ดูแล้วเป็นที่น่าขบขัน  การขยับของเจ้าตัวเล็กทั้งสอง  ทำให้กิ่งไม้แห้งที่กำลังเปราะร่วงหล่น

“ ระวัง!” 

" โอ้ย! " ภาพที่แพทย์หญิงเผยอิงเห็นเป็นภาพสุดท้าย คือ ภาพของพ่อฝาแฝดหนุ่มผีเสื้อซงคังกำลังกระโดดลงจากกิ่งไม้ที่สูงขนาดตึกสองชั้น

ฉับ! มืดสนิท  

* ยอดเขาแมทเทอร์ฮอร์น ประเทศสวิสเซอร์แลนด์

** ทะเลสาบอุโตไน เมืองโทมาโกไม ประเทศญี่ปุ่น